Page 72 - Cooperatief Wonen in Vlaanderen

Cera Activeren van spaargeld Het coöperatieve woonmodel laat toe om spaargeld van bewoners en ondersteunende vennoten te activeren en om te zetten in bouw- en renovatieactiviteiten met een duidelijke doelstelling. Op die manier vormen wooncoöperaties duurzame, tastbare en lokale investeringsmogelijkheden op een groeiende markt voor ethisch investeren. Coöperatief wonen in Vlaanderen Professionele mobiliteit Statisch wooneigendom botst op dynamische levenspaden. Doordat professionele kansen zich te ver bevinden, hebben zij een effect op werkloosheid. Wanneer mensen toch deze kansen aangaan, zitten zij vaak langer in de file met de ecologische, economische en sociale gevolgen die daarmee samengaan21. Wanneer wooncoöperaties woonprojecten in diverse regio’s bezitten, kunnen bewoners hiertussen verhuizen zonder bijkomende kosten. Terzelfdertijd kan dit leiden tot een meer optimale bezetting van de woonprojecten. 3.3 LOKALE OVERHEDEN Niet enkel de Vlaamse maar ook de lokale overheden kunnen coöperatief wonen inzetten als een instrument om lokaal beleid te realiseren. Hoewel bovenstaande elementen ook gelden voor lokale beleidsmakers, lijsten we hieronder nog enkele specifieke redenen op waarom lokale overheden voor een wooncoöperatie zouden kunnen kiezen. Een alternatief op sociaaleconomische clustering In oktober 2019 staat er voor elk van de 150.000 bewoners van een sociale woning nog eens één persoon op de wachtlijst. Waar deze 150.000 wachtenden een sterk aanbodgestuurd beleid nodig hebben, is de manier waarop dit aanbod wordt gerealiseerd voor discussie vatbaar. Waar verschillende lokale overheden niet verkiezen om strikt sociale woonprojecten te realiseren, laat het coöperatieve woonmodel toe om gemengde woonprojecten op te zetten waar sociale woningen ingebed zijn. Sociale huurders wonen vervolgens ‘anoniem’ in een woning van de wooncoöperatie zonder dat zij kenbaar moeten maken dat zij een sociale huurder zijn. Niet enkel moet dit de stigmatisering van sociale huurders tegenwerken, ook beantwoordt het aan de bezorgdheid van lokale overheden voor sociaaleconomische concentraties in gemeenten en steden. De betaalbaarheid voor sociale huurders kan worden gerealiseerd in een wooncoöperatie door middel van sociale correcties zoals de huurpremie voor wie minstens vier jaar ingeschreven is op de wachtlijst voor een sociale huurwoning bij een sociale huisvestingsmaatschappij – of een huursubsidie – voor wie verhuist van een slechte naar een betere woning. Belangrijk hierbij is dat deze maatregelen subjectgeoriënteerd werken en de subsidies verbonden zijn aan de persoon eerder dan aan de woning zelf. Doordat de huur die gedrukt wordt reeds 72 aan kostprijs wordt berekend, moeten deze subsidies geen speculatieve marktprijzen corrigeren die opnieuw in winst voor eigenaars zou vertaald worden. Dit vraagt dus een verdere uitbouw van subjectgeoriënteerde subsidies. Dit mag uiteraard niet ten koste gaan van de nodige objectgeoriënteerde subsidies die gaan naar het bouwen van sociale woningen waaraan er vandaag een groot tekort bestaat. Groter aanbod betaalbare huisvesting Coöperatieve woonprojecten kunnen een betaalbaar en stabiel aanbod creëren voor een groeiende precaire lage middenklasse die geen recht heeft op een sociale woning. Zo moeten lagere woonkosten ervoor zorgen dat deze bewoners niet belanden in een vergrote kwetsbaarheid. Levendige wijken Er zijn twee belangrijke redenen waarom woon- coöperaties een geschikt model zijn om een rol op te nemen naar de wijk toe. Als eerste, in tegenstelling tot private huurders, laat de woonzekerheid voor bewoners van een wooncoöperatie toe om een woonplek te ontwikkelen op lange termijn. Dit vormt een belangrijke grond voor engagement van bewoners naar de wijk toe. Ten tweede vormt de coöperatie een flexibel dragende structuur voor het installeren van programma’s die ook de buurt van het woonproject kunnen dienen. Van horeca over een feestzaal tot een buitenruimte: projecten die deze functies integreren, worden hier dan ook sterk voor beloond door de lokale overheid in het pachten of verkopen van gronden en het afsluiten van of borg staan voor leningen.